Blog Jeff Wadt: Sport

Mijn laatste blog van 2021 gaat niet over corona en ook niet over de feestdagen. Het gaat over wat velen daarna in gedachten komt. Iets normaals.

Ik doe wat aan bewegen. Ik zwem regelmatig en ik fiets regelmatig. Baantjes zwemmen is een tijd lang hetzelfde doen en dat geldt ook voor fietsen. En voor wandelen, ik ga nog wel eens wandelen om mijn half uurtje per dag bewegen te pakken. Daar let ik op. Ik voel me soms stijf, een lompe boer die weliswaar prima kan bewegen maar alleen als het heel simpel is. Anderen doen aan voetballen of doen aan een andere teamsport, iets wat veel ingewikkelder en spannender is. Maar het zijn wel de sporten die ik al jaren in mijn leven heb kunnen inpassen. Een manier van leven waarin dit erbij hoort, zonder dat ik met tegenzin moet. Het voelt goed.

Het saaie is misschien juist het aardige van mijn sporten. Het vraagt vrijwel niks, je herhaalt eindeloos hetzelfde. Je hoeft je gedachten niet bij het sporten te houden. Dat geeft je de gelegenheid om na te denken over je eigen dingen. Het brengt je gedachten langzaam tot rust, er komt niets bij. Verder kijk je om je heen, af en toe gebeurt er toch wat. Heel soms is het ook een beetje spannend.

Zo kwam ik de sauna in, er was al iemand die op een bank lag. Aan de zandloper te zien was hij er bijna een kwartier, hij maakte snurkgeluiden, ik had de indruk dat hij in slaap gevallen was. Ik draaide mijn zandloper om en na ruim tien minuten begon ik me zorgen te maken. Hij lag er wel erg lang in, ik had al eens mee gemaakt dat iemand zo onwel geworden was. Ik wilde me er ook niet mee bemoeien en besloot tegen de tijd dat ik zelf eruit ging hem te wekken. Opgelucht nam ik adem, hij kwam tot leven en ging de cabine uit.
Of die man die me verraste toen ik hem voor het eerst tegenkwam. Hij dook van de bok en zwom van het ene naar het andere eind van het zwembad onder water. Dat ging hij vaker doen, rood aangelopen kwam hij boven. Al ben ik geen badmeester, als hij het deed keek ik soms toch even of hij wel weer boven kwam.

Verder weet je van een aantal mensen dat ze er meestal zijn en wat ze wanneer ongeveer gaan doen. En af en toe ontstaat er een praatje. Ook heb ik een tijdje onderdeel mogen uitmaken van een ‘groepje’, met zijn vieren zaten we vaak samen in de sauna om te zweten en buiten om af te koelen. Was gezellig en ik heb er een aantal leuke verjaardagsfeestjes aan overgehouden.

Soms moet ik mezelf er toe zetten toch te gaan bewegen. Maar ik weet dat ik er genoeg voor terug krijg. Het is een lekker gevoel van mijn lijf. Het ontspant. En het brengt mijn gedachten tot rust.

Een gelukkig nieuwjaar.