Jeff Wadt: Apart
Het was een aparte man. Om verschillende redenen sprong hij in het oog. Het eerste opvallende liep echter via het reukorgaan, hij verspreidde altijd een opvallende lekkere geur.
Ik deed vakantiewerk voor de gemeente. Bij de ploeg van het vuilnis ophalen. Aan het begin van de werkdag verzamelden de werknemers zich in de loods op de werf van de gemeente. De leidinggevenden verdeelden de verschillende ritten van die dag over de verschillende chauffeurs. Vervolgens werd ook aangewezen wie bij welke chauffeur achter de wagen liepen om de vuilnis te laden. Er liep altijd twee man achter de wagen, zo was dat toen nog. Bij dat verdeelgebeuren was het dat ik die man voor het eerst rook.
Je hoopte altijd op een mooie niet te grote rit. En dat je het trof met degenen waarmee je werken moest. Het toeval wilde dat ik hem beter leerde kennen, ik liep vaak met hem achter een wagen. Tegen koffietijd was het regelmatig zo dat we ergens werden uitgenodigd voor een bakje. Dan bleven we een kwartiertje zitten, we hadden leuke gesprekken en we leerden elkaar meer kennen.
Hij was net een aantal maanden terug uit Frankrijk, vertelde hij. Hij was daar twee jaar geweest. Ik vroeg wat hij daar dan gedaan had. Het bleek dat hij daar twee jaar in de gevangenis gezeten had. Ik vroeg me af wat hij dan uitgespookt had, hij wilde er niet op antwoorden, in elk geval iets crimineels. “Ik heb er een prachtige vrouw aan overgehouden, zei hij. Maar als je haar wilt overnemen, graag. Ze is meegekomen naar Nederland, ze voert niets uit. Zelfs de taal leren is ze niet voor in. Als ik met haar naar een feestje ga, weet ik me geen raad. Ze is een blok aan mijn been. Ik was zo enthousiast toen ik haar leerde kennen, was ik er maar nooit aan begonnen. Had ik net als de andere jongens maar een gezellige boerenmeid, wat minder knap, uitgekozen. Een gewone vrouw waar je het leuk mee hebt.”
Het was me wel duidelijk en zette me ook aan het denken. Het was een opvallend nette en verzorgde man, zelfs op zijn vuilniswerk was hij modieus en netjes gekleed. Elke dag schone kleren. Netjes geknipt. Hij zou, als hij met zijn vrouw flaneerde, jaloerse blikken ontvangen. Het zou hem een dubbel gevoel geven. We hadden het er nog vaker over.
Wat me ook nog opviel was dat hij aan het einde van de dag niet zo lekker meer rook. Wat wil je, met dat werk. Ik heb hem niet geadviseerd een sterkere deodorant aan te schaffen of vaker te sprayen. Ging me niets aan. Bovendien kon ik in die tijd niet alleen nog veel leren over relaties maar had ik ook nog bijzonder weinig verstand van cosmetische zaken.
