Leren wat je kwaliteiten zijn

Justin, 27 jaar, is acht jaar geleden in een beschermde woonlocatie voor jongeren van achttien tot drieëntwintig jaar komen wonen. Sinds drie jaar woont hij wel beschermd, maar zelfstandig en met een eigen appartement.

Hoe zag je leven er voor Riwis uit?

Tot mijn negentiende woonde ik bij mijn ouders. Al in de brugklas kwamen mijn problemen naar voren: ik voelde me niet geaccepteerd en ging me afzetten tegen mijn omgeving. Door een depressie raakte ik toen diep in de put en ging aan het einde van het tweede jaar havo van school af.

Een vlucht in drugsgebruik, depressie, manie en psychoses hebben geleid tot trauma’s en vele opnames. Daar was ik op een gegeven moment helemaal klaar mee.
Ik heb hard mijn best gedaan om van mijn verslaving af te komen en heb intensieve therapieën gevolgd om meer grip op mijn stemmingswisselingen te krijgen. Na een paar jaar ging het iets beter. Ik werd bedachtzamer en haalde zelfs door een staatsexamen nog mijn vmbo-diploma. Ondertussen was thuis de rek er uit, er had veel druk op het gezin gestaan. Het was tijd een nieuwe stap te maken, op mezelf te gaan wonen, maar daar was ik nog niet klaar voor. Ik heb me toen laten informeren bij Riwis Zorg & Welzijn en na een intakegesprek wist ik dat dit bij me paste.

Hoe ziet je leven er nu uit?

Tegenwoordig gebruik ik geen drugs meer en ben ik al langere tijd niet meer opgenomen geweest. Ik heb nog wel last van mijn geheugen en stemmingswisselingen, waardoor ik weinig prikkels kan verdragen. Er is zeker vooruitgang geweest: mijn leven is een stuk stabieler geworden.

Vroeger had ik moeite met de juiste keuzes te maken en mijn verantwoordelijkheid te nemen. Aan de Lavendelstraat ben ik daar enorm in gegroeid. Nu aan de Mansardehof woon ik zelfstandig en krijg ik de ruimte mijn leven zo stabiel mogelijk in te richten. Natuurlijk krijg ik daar hulp bij, maar ik probeer zo veel mogelijk zelf te regelen.

Elke doordeweekse middag ben ik bij mijn dagbesteding te vinden: klein hout bij de keten techniek aan de Molenmakershoek. Je maakt daar kleine decoratieve en gebruiksvoorwerpen van hout en krijgt de ruimte om daar je eigen creativiteit in te leggen. Dit werk past goed bij me: door het handwerk kan ik mijn stemming controleren en het hoofd koel houden.

Hoe ervaar je de begeleiding van Riwis?

Het is me opgevallen dat er bij elke locatie een andere benaderingswijze is. De woonsituatie is verschillend en natuurlijk is elk team ook anders. Aan de Lavendelstraat lag de nadruk op de ontwikkeling van adolescent naar volwassene en werd ik klaargestoomd op weg naar zelfstandigheid. Hier aan de Mansardehof wordt dat als het ware uitgebouwd en word je ook op je zelfredzaamheid aangesproken. Je leert vragen stellen als ‘waar wil ik naartoe’.

Om de zoveel tijd heb ik andere begeleiders gekregen. Daar heb ik toch wel moeite mee, omdat je telkens opnieuw je verhaal moet doen en een vertrouwensband moet opbouwen. Toch is dat bijna elke keer wel weer gelukt, is mijn ervaring.
Ik heb nu twee begeleiders, Ilze en Erwin. Anneloes valt als schaduwbegeleidster wel eens in voor Erwin. Met Ilze zet ik meer de grote lijnen uit en met Erwin regel ik veel praktische zaken. Zij helpen me stappen zetten. Ik merk dat als je je hulpvraag goed kunt formuleren en kleine stap-voor-stap-doelen stelt, je veel kunt bereiken.

Wat ging goed en wat kon of kan beter?

Ik heb gezien dat in de loop van de jaren de zorg zowel binnen als buiten Riwis veranderd is. Begeleiders hebben minder tijd, ook omdat ze veel administratie moeten doen. Dat is jammer.
Soms is het ook lastig als je met meerdere instanties te maken hebt, zoals GGNet. Elke hulpverlener ziet een ander stukje. Soms gaat Ilze met me mee naar een afspraak bij GGNet, zo blijven de lijntjes kort.

Ik kan bij Riwis zelf mijn doelen stellen. Het helpt ook om met de begeleiding duidelijke afspraken te maken, zodat je duidelijke oplossingen krijgt.
Ik voel me gehoord en begrepen bij Riwis, waardoor ik hier met plezier woon.

Wat betekent voor jou geloof in eigen kunnen?

Het is een breed begrip dat je verschillend kunt interpreteren. Wat ik erin zie: leren wat je kwaliteiten zijn, zelfvertrouwen kweken, weten wat goed voor je is, haalbare doelen stellen, enzovoorts.
Geloof in eigen kunnen is natuurlijk ook een ideaalbeeld. Het moet wel realistisch blijven.