Blog van Jeff Wadt: “Kroegverdriet”
In de kroeg mag binnen niet meer worden gerookt. Daarvoor ga je nu naar buiten. Bij mijn stamkroeg kun je naar buiten een tuin in. Een stukje is overkapt. Het is dus altijd mogelijk je sigaret brandende te houden, ook bij neerslag. Het is buiten ook erg gezellig. Als je er op uit bent contact te maken, moet je daar zijn. Merkwaardig genoeg. Zeker handig als je alleen bent.
Ik zit er daarom nogal eens. Mijn vaste kroegmaatje is al geruime tijd ziek, maar dat is niet genoeg reden dan thuis te blijven. Ik volg er een gesprek, soms is er een goede kans om je erin te mengen. Die moet je afwachten maar ook op het goede moment benutten.
Eens toen ik buiten zat, ging de deur dicht. En waar ik het zo snel vandaan haalde, ik raakte in paniek. De deur kan namelijk als hij gesloten is van buitenaf niet geopend worden. En ik was er net achter gekomen dat de tuin alleen via de kroeg te verlaten was. Niet op een andere manier. Mijn escape was dus weg. Ik heb het nodig dat ik ergens weg kan, dat ik snel op een veilige rustige plek wezen kan. Liefst zelfs thuis. Dat is wanneer ik de paniek en rare gedachteneigingen voel naderen. En waar ik het anders prettig vind mensen om me heen te hebben, is dat dan iets wat ik afschuwelijk vind. Want juist die prikkels kunnen me teveel worden en bezorgen me dat allerberoerdst gevoel. En de dreiging in een psychose te schieten, iets wat ik ook als rampzalig ervaar.
Ik probeerde nog door te redeneren het gevaar acceptabel te maken. Iets van: “ik heb nog wel minstens tien minuten voor ik echt overprikkeld ben, dat is genoeg tijd veilig weg te komen. Even rustig wachten. In paniek raken is voorlopig niet nodig.” Maar het zat al in mijn koppie. “Ik moet hier snel weg”! Iemand bonsde op het deurraam en ook ik deed dat maar even. Daar schrok ik van, mijn ring zorgde voor veel lawaai en ik was bang dat er een sterretje in het raam was gekomen. De deur ging open. Daarmee was het slot van het verhaal er.
Thuis dacht ik er over na en kwam tot de conclusie dat ik met deze situatie wel beter had kunnen omgaan. Met wat geduld.